Maak gebruik van externe hulp.
Ik ben op zoek gegaan naar praktische hulp
Ik heb me ingeschreven bij het VAPH , het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap ( het vroegere Vlaams Fonds ). Hiervoor heeft men wel een diagnose nodig van een erkend multidisciplinair team.
Wie daar een dossier heeft, heeft recht op hulp ivm wonen en opvang (bv thuisbegeleiding of begeleid wonen), leren en werken (bv GON-begeleiding, revalidatiecentra, zoeken naar aangepaste job), vrije tijd en mobiliteit (gratis pas voor De Lijn).
Zelf heb ik beroep gedaan op begeleid wonen. Zij helpen me vooral om mijn gebrek aan verbeelding op te vangen. (Hoe moet ik iets aanvangen? Wat moet ik in een brief schrijven?...) Ook kan ik er mijn hart eens luchten wanneer ik het wat moeilijker heb.
Daarnaast heb ik ook enige tijd jobbegeleiding gekregen. Bij mij heeft dat echter weinig uitgehaald. Ik heb immers reeds een volwaardige job als alleenstaande moeder en ik slaag er niet in om beiden te combineren. Ik ken echter personen met autisme die daar wel veel baat bij hebben gehad.
Er bestaat ook een sociale kaart voor personen met autisme. Daar vind je een overzicht van de mogelijkheden van hulpverlening in jouw regio.
Men kan ook beroep doen op educatieve en ontwikkelingsgerichte therapieën. Ik denk bijvoorbeeld aan psycho-educatie, cognitieve gedragstherapie, sociale vaardigheidstraining, neurofeedback,...
Ik ga hier echter niet dieper op in, aangezien ik daar zelf geen ervaring mee heb (owv mijn late diagnose). Indien je goede resultaten hebt met bepaalde therapieën, mag je me dat gerust laten weten.
Ik heb hulp gezocht om mijn fysieke problemen aan te pakken. Hiervoor kan men steeds terecht bij de huisarts. Zelf geef ik echter de voorkeur aan
Ik heb hulp gezocht om mijn emotionele problemen op te lossen. Met emotionele problemen kan men terecht bij psychiaters, psychologen en auticoaches. Zelf heb ik in het begin beroep gedaan op psychiaters en psychologen. Persoonlijk heb ik daar geen goede ervaringen mee. Dat wil echter niet zeggen dat er geen goed psychiaters en psychologen zijn.
In mijn tijd waren er nog geen auticoaches in de regio waar ik woon. Anders zou ik daar zeker beroep op gedaan hebben.
De psychiater of huisarts kan ook antidepressiva voorschrijven. Ik ben daar persoonlijk niet echt een voorstander van omdat ik intussen weet dat autisme verergerd wordt door gifstoffen. Toch heb ook ik gedurende 10 jaar lang antidepressiva gebruikt. En ik moet toegeven dat het me in die periode wel geholpen heeft.
Uiteindelijk is het mijn spiritueel ontwaken, dat me heeft geleerd om positiever door het leven te gaan en dat me definitief uit mijn depressie heeft gehaald. Nu neem ik geen medicatie meer en voel ik me toch heel gelukkig