Aanvaarding.

 

Om van autisme je kracht te kunnen maken, is het heel belangrijk om de diagnose autisme te aanvaarden.  Aanvaarden wil niet zeggen dat men het opgeeft om aan het autisme te werken. Het betekent enkel dat men ophoudt te oordelen over de situatie waarin men zich bevindt, dat men stopt met streven tegen wat is.

 

Waarom is het voor sommigen zo moeilijk om te aanvaarden dat men autisme heeft?

  • Er hangt nog steeds een stigma rond autisme. Vooral de media plaatsen autisme gemakkelijk in een negatief daglicht. Documentaires over autisme gaan bijna altijd over het storende gedrag van personen met autisme. In het journaal komt autisme vooral aan bod wanneer een misdadiger mogelijk autisme heeft. Het gebeurt inderdaad dat misdadigers autisme hebben. Personen met autisme werden vaak gepest toen ze klein waren en dat eist soms zijn tol. Er zijn echter ook heel veel misdadigers die geen autisme hebben en het merendeel van personen met autisme is geen misdadiger.  

     

  • Ook de manier waarop een diagnose wordt gesteld, speelt een niet te onderschatten rol (vooral voor de persoon met autisme zelf). Vele therapeuten laten uit de manier waarop ze de diagnose melden, blijken dat het gaat om iets heel ernstigs. Personen met autisme nemen dat gevoel direct over en hebben het heel moeilijk om dat nadien kwijt te geraken. 

     

  • Voor de ouders betekent het vaak een schok, een gevoel van verlies. Zij hadden vaak allerlei doelen voor ogen (bv grote carriere, kleinkinderen,...), die misschien niet meer gerealiseerd kunnen worden. Maar het belangrijkste voor een ouder zou moeten zijn dat hun kind gelukkig wordt. Door te aanvaarden dat het anders is, help je het daarbij. 

 

Maar het is heel belangrijk om te beseffen dat het al dan niet weten dat men autisme heeft, helemaal niets verandert aan het feit dat men autisme heeft.

Wanneer men autisme heeft, kan het juist een groot voordeel zijn om dit ook te weten.

 

Wat zijn de voordelen van een diagnose?

  • Men heeft recht op extra hulp.

     

  • Men begrijpt beter waarom bepaalde zaken in het verleden verkeerd liepen.

     

  • Verwachtingen worden realistischer. Vóór mijn diagnose had ik de gewoonte om me te vergelijken met mensen zonder autisme. Daarbij merkte ik dat ik niet altijd in staat wat hetzelfde te bereiken als zij. Ik werd voortdurend geconfronteerd met mijn beperkingen. Nu bekijk ik mijn kunnen vanuit mijn eigen denkwijze. Daarbij merk ik dat ook ik talenten heb. Ze verchillen vaak van die van de gemiddelde mens, maar het leven zou maar saai zijn moest iedereen hetzelfde zijn. Nu focus ik me zoveel mogelijk op die talenten.

    Doordat ik me vergeleek met mensen zonder autisme, dacht ik vroeger ook dat ik een mislukkeling was. Nu besef ik echter dat ik al heel veel bereikt heb voor iemand die anders in elkaar zit. Ondanks al de problemen die ik ervaar, ben ik er toch in geslaagd zelfstandig te leven en helemaal alleen mijn kinderen op te voeden. 

     

  • Wanneer men weet hoe men in elkaar zit, kan men aan zijn omgeving uitleggen waarom men bepaald gedrag stelt.

 

Naast de voordelen van autisme zou ik je ook graag een paar tips geven over hoe om te gaan met de diagnose

 

  • Weet dat anders-zijn OK is. Men is daardoor niet meer of minder dan een ander. Het leven zou maar saai zijn moest iedereen hetzelfde zijn.

     

  • Identificeer je niet met je autisme. Je hebt autisme. Je bent geen autist, zelfs al heeft dat autisme een invloed op alle vlakken van je leven. Je bent jouw lichaam en jouw hersenen niet. Je lichaam is jouw vervoermiddel. Ik vergelijk het steeds met paardrijden. Daar waar anderen een rustig paard hebben dat gemakkelijk berijdbaar is, moeten personen met autisme op een wilde hengst leren rijden. In het begin is het heel frustrerend een wild paard te moeten berijden. Al die anderen kunnen immers direct paardrijden en wij moeten dat dier eerst zien te temmen. Maar wanneer men uiteindelijk die wilde hengst getemd heeft, heeft men achteraf veel meer voldoening dan diegenen die een rustig paard hadden. Ik heb van autisme mijn uitdaging gemaakt.

     

  • Onthoud dat je nog steeds dezelfde persoon bent als vóór de diagnose.

     

  • Hecht niet teveel belang aan het woord 'autisme'. Het is maar een woord. Iaw Beschouw de diagnose niet als een etiket, maar als een handleiding. Wanneer men het als een etiket ervaart, gaat men zich weer met het autisme gaan identificeren. Personen met autisme zijn bovendien niet de enigen die in een vakje gestopt worden. Iedereen wordt voortdurend in vakjes gestopt. Dat is nu eenmaal de mentaliteit van onze maatschappij. Die vakjes hoeven echter niet altijd negatief te zijn. Ik zit bijvoorbeeld in de vakjes blond, klein, vrouw,... Ik vind dat persoonlijk leuk om te weten. Daardoor weet hoe ik me best kan kleden. Zo is het ook nuttig te weten dat je autisme hebt. Nu weet je hoe je in elkaar steekt en kan je je daaraan aanpassen.

 

  • Laat je weerstand tov je diagnose los. Wanneer men zich blijft verzetten tegen zijn/haar diagnose brengt dat boosheid teweeg. Dat is niet alleen een heel onaangenaam gevoel. Wie boos is, gaat ook gemakkelijker verkeerde beslissingen nemen. Bovendien is men ook niet geneigd zich aan het autisme aan te passen wanneer men zich niet bij de situatie heeft neergelegd. Daardoor blijft men op dezelfde problemen stoten.

     

  • Heb begrip voor het gedrag van mensen zonder autisme tov jou. Ze kunnen zich niet verplaatsen in jouw hoofd. Daardoor kunnen ze zich heel onmachtig voelen en gaan ze zich soms vreemd beginnen gedragen. Zo zie je maar dat gebrek aan empathie langs 2 kanten werkt.

 

  • Besef dat veel storend gedrag kan verholpen worden door zich aan te passen aan het autisme. Veel storend gedrag wordt immers veroorzaakt door stress. Zelf heb ik mijn tics, dwangmatig gedrag, depressie, woedeaanvallen,...drastisch zien verminderen nadat ik me had aangepast.

     

  • Focus je op de Pluspunten autisme.